zasady gry baseball

Celem gry w baseball jest zwycięstwo poprzez zdobycie większej ilości punktów (obiegów) od przeciwnej drużyny. Każdy mecz trwa w zależności od kategorii wiekowej sześć lub dziewięć rund (ang.innings), każda runda ma dwie połowy. Jedna drużyna odbija i stara się zdobyć punkty (znajduje się w ataku – pot. “na pałce”) w pierwszej połowie rundy, podczas gdy druga broni się w boisku – stara się zrobić auty (ang. out) i nie dopuścić do zdobycia punktów, w drugiej części rundy drużyny zamieniają się rolami. Drużyna atakująca kontynuuje swoją grę, dopóki nie zostanie wyautowanych jej trzech zawodników. Jedna pełna runda (inning) kończy się, gdy obie drużyny były w obronie i ataku.

Boisko:

Poza terenem pola wewnętrznego znajduje się bardziej trawiasty obszar zwany zapolem (ang. outfield). Z tyłu zapole jest ogrodzone siatką, która wyznacza teren kończący boisko.

Pole wewnętrzne i zapole wyznaczają razem teren będący polem gry, a pałkarze, którzy odbijają piłkę w ten obszar, muszą rozpocząć swój bieg po bazach i dążyć do tego, aby zdobyć punkt.

Linie narysowane od bazy domowej do siatki ograniczającej boisko na zapolu, przechodzące przez pierwszą i trzecią bazę, oddzielają obszar gry od terenu faulbolowego.

Jeśli pałkarz odbije piłkę poza obszar gry, wówczas nie może biec do pierwszej bazy, gdyż piłka wyszła na obszar faul.

Pozycje na boisku:

Każda drużyna potrzebuje do gry 9 zawodników, tak jak jest 9 pozycji na boisku.

Każda baza ma jednego zawodnika – pierwszobazowy, drugobazowy i trzeciobazowy, jest również zawodnik, który stoi między drugą a trzecią bazą, zwany łącznikiem. Wszyscy oni są zawodnikami wewnątrzpolowymi.

Jest również trzech zawodników stojących na zapolu: lewopolowy, środkowopolowy i prawopolowy. Zwani są zapolowymi.

Najważniejsi dwaj zawodnicy to: miotacz i łapacz. Miotacz stoi na górce miotacza, znajdującej się pośrodku pola wewnętrznego, podczas gdy łapacz kuca za bazą domową.

Sprzęt:

Każdy zawodnik używa rękawicy, która pomaga chwytać piłkę. Rękawica jest noszona na ręce, którą zawodnik nie rzuca, i to pozwala na natychmiastowe wyrzucenie piłki po wychwyceniu jej.

Zawodnicy polowi noszą różne rękawice w zależności od pozycji, na której grają. Są trzy główne typy rękawic baseballowych: rękawice polowe, rękawica pierwszorazowego i rękawica łapacza.

Łapacz nosi ochronny sprzęt, w skład którego zalicza się: ochraniacz na klatkę piersiową, nakolanniki chroniące nogi, kask i maskę.

Pałkarz zawsze nosi chroniący go kask i używa drewnianej bądź aluminiowej pałki do odbijania piłki.

Pałkarz i miotacz:

Każdy z zawodników drużyny idzie odbijać w takiej kolejności, o jakiej zdecydował trener na początku meczu.

Kiedy zawodnik jest “na pałce”, wchodzi na stanowisko pałkarza (ang. batter’s box), znajdujące się obok bazy domowej, i ustawia się bokiem do miotacza. Kiedy zawodnicy są gotowi, miotacz narzuca pałkarzowi piłkę. Zadaniem pałkarza jest dostać się na bazę. Zadaniem miotacza jest wyeliminowanie pałkarza z gry.

Bol i strajk:

Strajk (ang. strike) jest wtedy, gdy pałkarz machnie i nie trafi w piłkę lub nie machnie, a piłka będzie dobrze narzucona, czyli przejdzie przez strefę strajków (ang. strike zone).

Strajk jest również wtedy, gdy pałkarz odbije narzuconą piłkę na teren faulbolowy, ta sytuacja nazywa się faulbolem (ang. foul ball). Jeśli pałkarz ma na swoim koncie już 2 strajki, ta zasada nie obowiązuje.

Bol (ang. ball) w przeciwieństwie do strajka jest narzutem, który nie przechodzi przez strefę strajków i pałkarz zdecyduje nie machać.

Strefa strajków jest powierzchnią ograniczoną na szerokość bazy domowej i znajdującą się na wysokości pomiędzy klatką piersiową (dołami pachowymi) a kolanami pałkarza.

Aby zrobić strajkaut (ang. strikeout), czyli wyeliminować pałkarza, miotacz musi narzucić trzy strajki przed narzuceniem czterech boli.

Pałkarzowi nie jest przyznawany strajkaut, jeśli po dwóch strajkach odbije na teren faulbolowy.

Jeśli pałkarz dostanie czwarty bol, zanim otrzyma trzy strajki, to automatycznie dostaje bazę za darmo (zajmuje miejsce na pierwszej bazie).

Zdobywanie bazy:

Zadaniem pałkarza jest zdobyć bazę, są dwie możliwości:

Pałkarz idzie za darmo na bazę po rzuceniu przez miotacza czterech boli.

Pałkarz odbija piłkę na teren boiska i stara się dobiec do bazy, zanim zawodnik obrony poda tam piłkę. Jeżeli odbita piłka została złapana przez obrońcę, zanim dotknęła ziemi, pałkarz jest wyeliminowany i nie może zdobyć bazy (tzw. aut z powietrza).

Rodzaje hitów (uderzeń):

Uderzenie pozwalające pałkarzowi dostać się na pierwszą bazę nazywane jest singlem (ang. single), na drugą bazę – dablem (ang. double), na trzecią – triplem (ang. triple).

Czasami pałkarz obiegnie po wybiciu wszystkie bazy i dobiegnie do bazy domowej – nazywamy to home runem (ang. home run).

Najczęściej home run zdobywany jest wtedy, gdy pałkarz odbije piłkę poza ogrodzenie w terenie boiska. Jest to jedna z najbardziej emocjonujących chwil podczas meczu baseballowego.

Najlepszym uderzeniem podczas meczu baseballowego jest wybicie przez pałkarza home runa, gdy na wszystkich trzech bazach stoją zawodnicy ataku – to nazywamy grand slamem (ang. grand slam), zaliczane są wówczas wszystkie cztery punkty z jednego wybicia.

Biegacze i zdobywanie punktów:

Jeśli pałkarz dostaje się na bazę, jest nazywany biegaczem.

Na bazie może przebywać tylko jeden biegacz. Biegacze biegną w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara i nie mogą się wyprzedzać.

Zazwyczaj biegacze mogą poruszać się wtedy, gdy pałkarz wybije piłkę lub dostanie bazę za darmo.

Biegacz może próbować zdobyć następną bazę bez udziału pałkarza, wykonując tzw. kradzież bazy.

Jeżeli biegacz zdobędzie wszystkie trzy bazy i bezpiecznie dotrze do bazy domowej, zaliczany jest punkt.

Autowanie biegaczy:

Obrona ma dwie podstawowe możliwości eliminowania biegaczy:

Aut z wymuszenia – biegacz na pierwszej bazie zmuszony jest do biegu na następną bazę, gdy pałkarz odbije piłkę w teren boiska, ponieważ musi zrobić miejsce pałkarzowi. Biegacz jest również zmuszony do biegu z drugiej lub trzeciej bazy (po wybiciu piłki), gdy wszystkie bazy za nim są zajęte przez biegaczy – wszyscy biegacze muszą się przesunąć, aby zrobić miejsce kolejnemu graczowi. Jeżeli biegacz jest zmuszony do biegu na następną bazę, a piłka odbita w teren boiska znajdzie się na niej szybciej (zawodnik obrony trzymający piłkę dotknie tej bazy), to biegacz jest automatycznie wyautowany.

Aut przez dotknięcie – biegacz nie jest zmuszony do biegu do następnej bazy, kiedy jedna z baz za nim jest pusta. W tym przypadku zawodnik obrony musi go wyautować przez dotknięcie. Podczas meczu można wyautować każdego biegacza, który nie dotyka bazy. Obrońca autuje biegacza poprzez proste dotknięcie go piłką w rękawicy lub w ręce.

Źródło: www.grabarze.pl